حدیث ثقلین..

حدیث ثقلین..خیلی این نام برایم آشناست، انگار بارها و بارها شنیده ام! نه.. نه.. انگار نام روایتیست که خیلی شنیده ام، درست است یادم آمد این حدیث و روایت را مولایم برایم گفته است، مولای مهربانیها برایم فرموده است تا راهم را گم یا فراموش نکنم، راهی که در آن شیاطین هر آن در گمراه کردن من هستند و من فقط به سخن مولایم حضرت رسول اعظم صلی الله علیه وآله وسلم گوش فرا میدهم تا مبادا اسیر دام شیاطین شوم.. حدیث ثقلین چیست؟ چگونه مرا حفظ میکند؟ آری در حدیث ثقلین مرا به دو امر مهم فرامیخواند تا به آنها تمسک بجویم تا راهم را گم نکنم وآن دو چیز قرآن کریم و اهل بیت پیامبر (ص) هستند. یعنی کسی از اینها تبعیت نکند یاتمسک نجوید راهش را گم میکند واسیر شیاطین میشود؟ واگر کسی یکی از این دو را رها سازد چطور؟ وای بر حال کسی که یکی از این دو را رها سازد دنیایش که تباه میشود که هیچ آخرتش هم نابود است. آن شخص که هر دو را رها سازد بدتر از حال این شخص است.. این دو همانند نورند که هیچ گاه از یکدیگر دور نمیشوند، نمیتوان گفت من فقط قرآن را بگیرم برایم بس است! نه عزیزم قرآن بی اهل بیت علیهم السلام هیچ است و برعکس.. راستی چرا در مورد صحابه نفرمودند؟ لبخندی میزنم و میگویم صحابه؟ در موردش بعدا مفصل با تو صحبت میکنم.. صحابه حضرت رسول مهربانی (ص) شافع روز محشر هستند البته طبق آیه قرآن صحابه ای که مومن بودند وبا ایمان به خدا وحضرت رسول (ص) از دنیا رفتند، یعنی ایمان قلبی داشتند نه شخصی مثل ابوسفیان لعنة الله علیه که دشمن سرسخت محمد (ص) بود و از روی اجبار شهادتین رو گفت در حالی که هیچ گاه به مسلمان بودنش اعتقاد نداشت.. گاهی وقتها میگویم بگذار حرفی را نزنم تا اینکه ناراحت نشوی ولی باید حقیقت را گفت، هر چند ناراست نباید گفت و هر راست نشاید گفت همین است ولی این حقیقت با آخرتمان بازی میکند وباید گفت تا شاید تلنگری به خودمان زدیم..حرف آخرم این است خدا شاهد است که حرفهایم را از روی دشمنی با تو نیست بلکه با دوستی توست، پس نگاهت را از من نگیر.. یاعلی مدد

..

نظرات شما عزیزان: